þverra

I)

(þverr; þvarr, þurrum; þorrinn), v. to wane, grow less, decrease (í þenna tíma þurru mjök vinsældirValdemars konungs).

II)

v. to make to decrease.

* * *

ð, a causal to the preceding, to make to decrease; þverðu þeir þrótt sinn at þriðjungi, Hðm. 16; hann mátti ekki at vinna at þverra ágæti krapta hans, Greg. 79; þverrir þat nökkuð verðleik hans í Guðs augliti, Bs. i. 169; Sighvatr vildi eigi þverra kost sinn norðr þar, Sturl. ii. 65, Lex. Poët.

II. part. þverrandi, a diminisber,